شفای زندگی

 

لوییز هی در کتاب شفای درون می گوید:

 

تمام بیماری ها از افکار سرچشمه می گیرد، یعنی افکار ما هستند که بیماری ها را تولید می کنند،

مثلا؛

سرطان؛ ناشی از نبخشیدن است،

بیماری قند، به خاطر افسوس گذشته ها را خوردن است،

سردرد؛ انتقاد از خود و ترس،

زکام؛ آشفتگی ذهنی،

درد؛ نیاز به محبت  آغوش گرم؛

فشار خون؛ مشکل عاطفی دراز مدتی است که حل نشده،

پس باید ذهنمان را بشوییم،

دیگران را ببخشیم،

خودمان را ببخشیم بدانیم هر کسی در سطح آگاهیش عمل کرده حتی خودمان، گذشته را رها کنیم و لباس شادی به تن کنیم،

و کارهایی را که از عهده انجام آن بر نمی آییم به خدا بسپریم،

تا از بیماری ها رهایی پیدا کنیم .

یادمان باشد گذشته ی کسی را جستجو نکنیم حتی زیباترین باغچه ها را اگر شخم بزنید کرم پیدا می شود.

پس پرواز کنیم آن گونه که میخواهیم وگرنه پروازمان می دهند آن گونه که می خواهند.

 

 

 

لوییز.ال.هی بعنوان یکی از پیشگامان درزمینه خودیاری و رشد شخصی شناخته شده است. کتاب اول او ” شفای تن” در سال ۱۹۷۲ به رشته تحریر درآمد.در آن دوره نظریه رابطه میان ذهن و بدن به تازگی متداول شده بود. در سال ۱۹۸۸ این کتاب مجددا مورد بازبینی قرار گرفت و گسترش یافت.و لوییز توسط این کتاب پرفروش و اثرگذار در ۳۳ کشور به مردم شناخته شد و این کتاب به ۲۵ زبان در سراسر دنیا ترجمه شد.

در طی دوران آموزش تکنیکهای شفا و فلسفه مثبت نگری توسط لوییز، میلیونها نفر یادگرفتند که چگونه  آنچه را که در زندگی می خواهند خلق کنند و بیشتر از آنچه را که طلب می کنند بدست بیاورند که این مسأله شامل سلامت بدن، ذهن و روح نیز می شود.

فلسفه شخصی او درطی دوران رشد عذاب آور او ایجاد شد.او دوران کودکی سخت و دشوار و توأم با فقر  و تنگدستی را پشت سرگذاشت. در دوران نوجوانی مورد سوء استفاده و آزار قرار گرفت.از خانه فرار کرد و سراز نیویورک درآورد، در آنجا مانکن شد و با یک تاجر ثروتمند ازدواج کرد.به نظر می رسید که باید زندگی او عوض شده باشد اما این مسأله تا وقتی که ازدواج او بعد از ۱۴ سال به پایان رسید اتفاق نیفتاد، ودرست بعد از آن شفای واقعی او آغاز شد.

لوییز آغاز کارش را در سال ۱۹۷۰ در نیویورک بنا کرد، او وارد کلیسا شد و علوم مذهبی را فرا گرفت و در خدمت مذهب قرار گرفت و در کلیسا به یک سخنران محبوب تبدیل شد و بزودی تعدای افراد برای مشاوره نزد او می آمدند.خیلی زود این مسأله برای او تبدیل به یک کار تمام وقت شد.

بعد از چند سال لوییز شروع به تألیف و گردآوری مرجع کاملی راجع به جزییات ذهنی بیماریها نمود و الگوهای فکری مثبتی را ارائه داد تا به کمک آنها  بیماریها را از بین بروند و شفا حاصل شود.این مسأله پایه ای بود برای کتاب ” شفای تن”.

او به سراسر کشور آمریکا سفر کرد ، سمینارها و کارگاههایی راجع به ” عشق ورزیدن به خود و شفای زندگی ” برگزار کرد و مقالاتی ارائه نمود.

لوئیز توانست فلسفه شخصی اش را در طی دوران ابتلا به سرطانش به مرحله عمل برساند و عملا ً تجربه کند. او تصمیم گرفت بیش از هرکاری، توجه و تمرکزش را بر عبارات تأکیدی، تجسم، برنامه تغذیه ایی پاک کننده و روان درمانی قرار دهد.بعد از ۶ ماه سرطان او کاملا شفا یافته بود.

در سال ۱۹۸۰ ، او دوباره به کالیفرنیا برگشت و آنجا بود که برنامه های کارگاههایش را روی کاغذ آورد.در سال ۱۹۸۴ کتاب “شفای زندگی” او نوشته شد.در این کتاب لوئئیز اعتقادات و نظریاتش را راجع به اینکه این اغلب خود ما هستیم که باعث ایجاد مشکلات عاطفی و اختلالات فیزیکی و بیماری در بدنمان می شویم و اینکه چگونه می توانیم با تغییر فکرمان زندگی بهتری برای خود بسازیم ، بیان کرد.

کتاب شفای زندگی جزو پرفروش ترین کتابها در سراسر جهان شناخته شد.

در سال ۱۹۸۵ او با یک گروه حامی شروع به کار کرد. او کارش را به ۶ مرد مبتلا به ایدز آغاز کرد. در سال ۱۹۸۸ گروه او کاملا رشد یافته بود و برنامه های او شامل جلسات هفتگی با حدود ۸۰۰ نفر شرکت کننده می شد.او با این کارش یک بار دیگر عشق و حمایت را به جنب و جوش درآورد و  مردم به نشانه حمایت از این بیماران، روبانهای قرمز به سینه های خود می زدند. دراین زمان بود که او کتاب” ایدز” را نوشت:خلق یک اثر مثبت بر پایه تجربیاتی که از این گروه قدرتمند بدست آورد.

در حال حاضر لوییز در رأس موسسه ای بنام ” هی هاوس” قرار دارد. یک موسسه انتشاراتی بسیار موفق که آغاز کارش با سرمایه ای اندک در  اتاق پذیرایی خانه ی لوییز  بنا شد و حالا به یکی از موفق ترین موسسات با فروش بیش از میلیونها کتاب و کاست در سراسر دنیا تبدیل شده است.

در این موسسه افراد الهام بخش و انگیزه دهنده دیگری نیز نظیر دکتر وین دایر، جوآن بوریسنکو، و دورین ویرچو و …. همکاری می کنند. پیامهای شفا بخش لوییز، موضوع بسیاری از روزنامه ها و مجلات است. او برنامه های تلویزیونی متعدد و موفقی دارد. و به سفرهای متعددی می رود. در دورانی که سفر نمی کند در منزلش به نقاشی، باغبانی و رقص می پردازد و از زندگی لذت می برد.